Στο δυτικό κόσμο παρατηρείται ένα συνεχώς αυξανόμενο ενδιαφέρον από την πλευρά των γυναικών σχετικά με θέματα όπως η μετάθεση της μητρότητας σε μεταγενέστερο χρόνο και η υπογονιμότητα που σχετίζεται με την ηλικία. Πολλές γυναίκες που επιθυμούν να γίνουν βιολογικές μητέρες ενός παιδιού, δεν ξέρουν αν μπορούν να καθυστερήσουν την εγκυμοσύνη ή πρέπει να αποφασίσουν πιο άμεσα για το ζήτημα. Γι’ αυτό αναζητούν ξεκάθαρες οδηγίες για το τι πρέπει να κάνουν. Όμως τέτοιες οδηγίες δεν υπάρχουν, αφού δεν υπάρχει ένα συγκεκριμένο και μοναδικό «τεστ γονιμότητας» που θα απαντούσε σε όλα τα ερωτήματα.
Η ηλικία παραμένει ο καλύτερος δείκτης για να προβλέψουμε αν μια γυναίκα μπορεί να συλλάβει ή όχι. Κάθε γυναίκα γεννιέται με ένα πεπερασμένο απόθεμα ωαρίων, δηλαδή όλα τα ωάρια που θα έχει στη διάρκεια της ζωής της περιέχονται στις ωοθήκες ήδη από τη γέννησή της. Ο έλεγχος του αποθέματος των ωοθηκών είναι ένα εργαλείο για τη διαδικασία της εξωσωματικής γονιμοποίησης, αφού μας βοηθά να εξατομικεύσουμε την αγωγή για τη διέγερση των ωοθηκών και να προβλέψουμε την επιτυχία της συλλογής ωαρίων για IVF ή κατάψυξη ωαρίων. Δεν μπορεί όμως να προβλέψει τις πιθανότητες φυσιολογικής σύλληψης.
Ένα από τα τεστ που έχουν προταθεί για να παίξουν το ρόλο του τεστ γονιμότητας στο γενικό πληθυσμό είναι η μέτρηση της αντιμυλλερίου ορμόνης (ΑΜΗ). Υψηλότερα επίπεδα ΑΜΗ σημαίνουν μεγαλύτερο απόθεμα ωαρίων, όμως αυτός ο αριθμός από μόνος του δεν παρέχει πληροφορίες για την ικανότητα μιας γυναίκας να συλλάβει φυσιολογικά ούτε για την ποιότητα των ωαρίων. Με άλλα λόγια ένας έλεγχος της ΑΜΗ δεν μπορεί να εξασφαλίσει ότι μια γυναίκα δεν θα παρουσιάσει μειωμένη γονιμότητα ή ότι μπορεί να καθυστερήσει τη μητρότητα χωρίς πρόβλημα. Γι’ αυτό το Αμερικανικό Κολέγιο Γυναικολογίας και Μαιευτικής καθώς και η Αμερικανική Εταιρεία Αναπαραγωγικής Ιατρικής έχουν εκφράσει την αντίθεσή τους σε αυτή τη χρήση του τεστ ΑΜΗ στο γενικό πληθυσμό, δηλαδή και σε γυναίκες που δεν έχουν διαγνωστεί με υπογονιμότητα.
Επομένως, τα αποτελέσματα ενός ελέγχου του ωοθηκικού αποθέματος δεν πρέπει να είναι καθοριστικά για τις αποφάσεις μιας υγιούς γυναίκας χωρίς ιστορικό υπογονιμότητας. Μια γυναίκα με ένα μέσο ή υψηλό απόθεμα ωαρίων μπορεί να θεωρήσει λανθασμένα ότι δεν κινδυνεύει από μείωση της γονιμότητας λόγω ηλικίας και έτσι να απορρίψει ενδεχόμενα όπως η κατάψυξη ωαρίων. Αντίστοιχα, μια χαμηλή ΑΜΗ μπορεί να προκαλέσει αχρείαστο άγχος σε γυναίκες που στην πραγματικότητα δεν έχουν πρόβλημα σύλληψης.
Είναι λοιπόν σημαντικό για κάθε γυναίκα να καταλάβει τα όρια των «τεστ γονιμότητας»: Δεν προβλέπουν τη γονιμότητα ή το χρόνο της σύλληψης, αλλά αποτελούν χρήσιμους δείκτες κυρίως για γυναίκες που έχουν ήδη διαγνωστεί με υπογονιμότητα. Εκείνο που χρειάζεται πάνω απ’ όλα είναι η σωστή συμβουλευτική υποστήριξη γύρω από θέματα όπως η σχετιζόμενη με την ηλικία μείωση της γονιμότητας, ο σχεδιασμός για τη δημιουργία οικογένειας και οι επιλογές που προσφέρει η σύγχρονη Ιατρική για το σκοπό αυτό.
